خدایا ...
پدر و مادرم که طلاق نگرفتند ...
همه ی ِ خانواده و دوستان ام هم که آخر ِ مُحبّت و باب بودن هستند ...
فقر هم که از در ِ خانه مان وارد نشد تا ایمان ام از پنجره مان برود ...
پس جان ِ مادرت لطفن ...
این تنهائی را از من نگیر ...
تا لااقل یک دلیلی داشته باشم ...
برای توجیه کثافت کاری های ام ...
وقت ِ وارد شدن به بهشت ...
وبلاگ خوبی داری خوشحال می شم به منم سری بزنین