موسوی

بخند !

 

نه ، نه . . . بیا بخندیم

 

و فکر کنیم زبان فارسی لفظ دستوری ندارد

 

الفبا را از نو بسازیم و حجم غم هارا بگذار خدا خودش کم کند

 

مرا چه به ریاضیات . . .

 

از نو دبستان بخوانیم ، جملات نو بسازیم .

 

به زبان هیچ کشوری سخن نگوییم

 

بیا به زبان هیچ کسی حرف بزنیم .

 

و دهانمان را کرایه افکار دیگری هایمان ندهیم .

 

دست هایمان را به هم بدهیم ،هرچند نا آشنا !

 

و به قبر غریبه ی تنهایی بگوییم دوستت دارم . . . بی فاتحه

 

بی قل هو الله . . .

 

که عشق * خود میداند

 

مقصد همه ی بیراهه ها یک جاست . . .

 

 

 

عشق :هو