زارع

وقتی هیچ کس ما را دوست ندارد

شروع می‌کنیم

مادرهایمان را دوست بداریم

وقتی هیچ کس برایمان نمی‌نویسد

به یادِ

دوستان قدیمی می‌افتیم

و کلمه‌ها را می‌گوییم

فقط بدین خاطر که سکوت ما را می‌ترساند

و هر حرکتی خطرناک است

در پایان اما- اتفاقی به پارک‌های وحشی می‌رسیم

و همراه با ترومپت‎‌های غمگینِ ارکستر‌های غمگین

ضجه می‌زنیم

گین نادی ایگیا