موسوی

مارکز. مارکز. مارکز. مارکز. مارکز. گابریل گارسیا مارکز. دوست دارم بنشینم و تا چند روز فقط بنویسم: مارکز. کسی که جهان بی او چراغی خاموش است. داستان، رمان، مقاله و یادداشتی از او نبوده که بخوانم و درست بعد از خواندنش میل به دوباره‌خوانی‌اش نداشته باشم. هر وقت که اوضاعِ روحی خوبی نداشته‌ام، هر وقت اوضاعِ جسمی خوبی نداشته‌ام، هر بار که نوشتن ارضایم نکرده، هر بار که نتوانسته‌ام برای خواندن̊ تمرکزِ کافی داشته باشم، خواندنِ داستان یا یادداشتی از مارکز نجاتم داده.

فرق بزرگیست میان کسى که 

تنها مانده و کسى که تنهایى را انتخاب کرده است .

از کتاب صد سال تنهایی

"گابریل گارسیا مارکز"