زارع

کاش گوزنی بودم
سر و شاخ‌هایم در اتاق پذیرایی‌تان آویزان بود
پدرت
به اینکه زل زده‌ام به تو افتخار می‌کرد
و گاهی به تفنگ شکاری‌اش
خوشحال بودم
هر کجای جهان که راه بروم
تو را می‌بینم
هر موزیک عاشقانه‌ای که گوش بدهی
می‌شنوم
کاش آن لحظه که پدرت
قلبم را نشانه گرفت
به دره‌های شعر
فرار نمی‌کردم ..

{ مجید سعدآبادی }