آنقدر بخند که حتی غم به تو لبخند بزند…
آنقدر برای خواسته ات بجنگ که حتی سرنوشت شکستش را قبول کند…
آنقدر عشق بورز که حتی تنفر راهش را بگیرد و برود…
و آنقدر خوب زندگی کن که حتی مرگ دوست داشته باشد زندگی کنیツ
سالها پیش ماه و خورشید آموختند که اگر هر کدام منتظر نوبت خود بمانند
هر دو فرصت درخشیدن را پیدا خواهند کرد.
بیا مثلِ دو تا خط موازی
دور از معادلات ِ پوچ و پیچیده
جایی بیرون از تخته ی سیاه
قرار بگذاریم
هر چقدر می توانی از حساب و کتاب،
دوری کن
آدم ها همگی معلم ریاضی هستند
آسوده دو و دو را چهار صدا می کنند
ولی من و تو را که همیشه در آغوش هم بودیم
جمع نمی بندند
گردش زمین به دور خورشید را قبول دارند
ولی برای منی که روز و شب
دور تو می گردم
سخت می گیرند
رسول ادهمی
آدم همیشه به خاطر نقطه ضعف هایش تو دردسر می افتد. مگس ها باید چیزهای چسبناک را خیلی دوست داشته باشند٬ شب پره ها شعله را٬
و آدم ها عشق را...!
"خزه" / هربر لوپوریه / مترجم: احمد شاملو
خسته
خودخواه
بی شکیب
از این جهان فقط همین ها را برایم باقی گذاشته اند
با من مدارا کن !
بعدها ...
دلت برایم تنگ خواهد شد ...
سید علی صالحی
داشتم می‌رفتم و دختری که جلوتر از من عاشق ...
موهای‌ش
موهای‌ش
موهای‌ش
چه معجزه‌ای
بوسعید از دهانش می‌آمد
اشهد ان لا لا لا
بخوابش هم نمی‌دیدم
در شط گیسوانش گشتم
گشتم
گشتم
برنگشتم
با بایزید شهید شدم
در لامصب لب‌هایش ...
جلیل صفربیگی
میخـــواهم آن سیــــبِ قرمزِ بالـــای درخــــــت باشـــــَم
در دورتـــــرین نُـــقطه
... دقت کن!!!
رسیدن بـــــه مَــــن آسان نیـــــست
اگر هِـــمـَتـَش را نـَـــداری
آسیــــبی به درخت نــــزن
بـــــه همان سیــــب های کِرم خورده ی روی زمــــــین قانـــــــــــــع بــاش
پیش از آنکه معشوقه‌ام شوی
هندیان و پارسیان و چینیان و مصریان
هر کدام
تقویم‌هایی داشتند
برای حسابِ روزها و شبان
و آنگاه که معشوقه‌ام شدی
مردمان
زمان را چنین می‌خوانند:
هزاره‌ی پیش از چشم‌های تو
یا
هزاره‌ی بعد از آن
نزار قبانی
مشکلِ اصلیِ من با نقد و نقادی این است:
هرگاه شعری را با رنگِ سیاه نوشته‌ام
گفته‌اند:
اقتباسی‌ست از چشم‌های تو!
نزار قبانی
