نامی

دست  برداشتن  از  تو  امّا ...

                          جان  گذاشتن  از من  می خواهد  ...

روحت شاد....نامی

من ،
یک جای دنیا
خیلی خوش‌بختم
در چارچوب قاب عکس دونفره‌مان !

نامی

چرا زندگی رو سخت میگیری؟

دلتنگ کسی شدی ؟...زنگ بزن

میخوای کسی رو ببینی؟...دعوت کن

میخوای بقیه درکت کنن؟...توضیح بده

سوالی داری؟...بپرس

چیزی میخوای؟...برو دنبالش

از چیزی خوشت میاد؟...حفظش کن

از چیزی خوشت نمیاد؟...ترکش کن

عاشق کسی هستی؟...بهش بگو

ما فقط یکبار زندگی میکنیم . سخت نگیر . ساده باش :)

نامی

نگفتمت نرو؟ نگفتمت نرو نرو؟ نگفتمت؟ نگفتمت؟

did not receive your chat.

 me:  ‫نگفتمت هرآنچه گفتی و نوشته ایم کشک بود؟‬

did not receive your chat.

 me:  ‫نگفتمت نرو بمان کنار من بشین به حال هم بغض میکنیم؟‬

did not receive your chat.

 me:  ‫نگفتمت نرو نرو؟

نامی

حسودی ام می شود

به تمام لحظه های اتاقت

که بیشرمانه با تو زندگی میکنند

نامی

تمام لحظه های بی تو بودن را باید کشید

سیگار

نقاشی

خاطرات ِ رو دیوار

نامی

نامی

نیایی هم

بهار می‌آید.

حفظِ آبرو کُن؛ بیا !

نامی

کرم زشت و تنها بود ، پیله بست ، پروانه شد !
زیبا شد و رفت !
آری حکایت توست با من اوج گرفتی ، شدی مال دیگری

نامی

پر می کشــی و وای بـه حـال پـرنده ای کز پشــت میـله هــای قفـس عـاشقــت شـده

 اســت...

نامی

نامی

آدم ها
با شال و کلاه
آدم ها
با پالتو
هیچکس مثل من
زمستان را به خودش راه نداد

نامی

هیچی بدتر از این نیست که آدم هایی رو دوست داشته باشی که مال دیگران اند!... احساس کسی رو دارم که یه گله گرگ گرسنه جلوشه و یه دره ی عمیق پشتِ پاش!... پریدن خودکشی ِ محضه اما منطقی ترین و ناگزیرترین تصمیمه!... یا باید وایستاد و ذره ذره و تیکه تیکه شد و مُرد، یا باید یک باره چشم هارو بست و پرید و مُرد!

"مهدیه لطیفی"

نامی

آری رفیق .... ما به همین وسعت غریبیم

برای همیست تمام آدم های درون بیلبوردهای شهر

بی رحمانه می خندند
دنیا همینست مرد

فحش های نجویده ای زیر برج میلاد ...

پیک های مشروبی که سرت را گرم ِ بی کسی هایت کند

و مردمی که شبیه گلبول هایت از سر ِ وظیفه می روند و می آیند

آنوقت تو می خواهی جهان را با چتری نجات دهی که برای سنگینی های دلت هم جا ندارد...

جاقو را کنار بگذار ... این رگ های گردن شکسته گناهی ندارند

من و تو تنها اشتباه به دنیا آمده ایم .........

جهان جای دیگری بود .... اینجا جز رفت و آمد چیزی نصیب پاهایمان نمی شود ...

حالا تو هی خودت را به زندگی بزن ........

ما به همین وسعت غریبیم .... بی آنکه

در رمان های کسی نقش اول تنهایی را داشته باشیم ...

خونت را کثیف نکن ... این دنیا کثیف تر از سقوط ماست .....

نامی

بعضی آدمهــــــا یهـو میــان ... یهـو زندگیـتـــــو قشنگ میکنن ... یهـو میشن همــــــه ی دلخـوشیت .... یهـو میشن دلیـل خنــــــده هات... یهـو میشن دلیل نفس کشیــــدنت ...

بـعــــد همینجـوری یهـو میــــــرن .... یهـو گنـــــــــــد میـزنن بـه آرزوهــــات ... یهـو میشن دلیل همــــــــه ی غصــه هات و همـــــــه ی اشکات . . یهـو میشن سبب بالا نیـــومدن نفسـت.

نامی

مــن کـه میدانـم ... بـه کودکی هم اگر برگردم ... تو همــان شیشـه‌ی شیر گمشده‌ام میشوی ..

نامی

تلخ تر از خود جدایی‌ها
آنجایی است که بعدها آن دو نفر
هی باید وانمود کنند که چیزی بینشان نبوده
که هیچ اتفاقی نیفتاده
که از همدیگر هیچ خاطره‌ای ندارند
هی باید وانمود کنند
وانمود کـــــــــــــــنند.....!

نامی

تنگی نفست را
نینداز گردن آلودگی
دلت را ببین

کجا گیــر کرده

نامی

من از هفت سنگ می ترسم
می ترسم آنقدر...سنگ روی سنگ بچینیم
که دیواری ما را از هم بگیرد

بیا لی لی بازی کنیم
که با هر بار رفتنی
دوباره برگردیم...........!

نامی

از آنروز که رفته ایی
کارت شارژها را سیگار میخرم و با خیابان حرف میزنم
همینطور پیش برود
گوشی را هم باید بفروشم و کفش بخرم?