سازدل

هر آدمی را به خلوتت راه نده ، در عکس های دستجمعی شان غایب باش ..

نقدشان نکن و بگذار در جهل مرکب بپوسند .. داستان هایت را بازگو نکن ...
آدم ها می آیند و با تو چای می خورند و یابو برشان می دارد که تو را شناخته اند ،
که تمامت کرده اند ...
بیشتر سکوت کن و خیلی خیلی کمتر حرف بزن ..
صبح های زود را از دست نده .. ورزش کن .. ساز بزن .. نترس .. نترس .. نترس ..
از این دیوانه خانه برو ...